Italië wordt vaak bekritiseerd om haar torenhoge staatsschuld. Noordeuropese euro-foben zijn bang dat zij betalen voor de Italiaanse bella vita. Journalist Yvonne Hofs vraagt zich in een artikel in de Volkskrant zelfs af of deze schuld de euro te gronde zal richten.

Een aantal jaar geleden plaatste de president van De Nederlandse Bank, Klaas Knot, de Italiaanse staatsschuld in perspectief. Hij telde de totale schulden (dus privaat- en staatsschuld) van Nederland en Italië op en zette ze procentueel af tegen het bruto binnenlands product. Wat bleek? De totale Nederlandse schuld is relatief gezien zelfs iets groter dan de Italiaanse schuld.

Hoe dat kan? Het verschil zit vooral in het feit dat Nederlanders vrijwel altijd een hypotheek gebruiken om hun huis te financieren, terwijl Italianen dat vrijwel niet doen. In cijfers, 56% van de Nederlandse huizenbezitters heeft een  koopwoning, 80% daarvan financiert die woning met een hypotheek.  In Italië  is meer dan 80% van de huizen bewoont door de eigenaar, die slechts in  17,7% van de gevallen een hypotheek gebruikt om zijn woning te financieren.

Een deel van bovenstaande kan heel makkelijk uitgelegd worden aan de hand van Italiaanse gebruiken. Natuurlijk wonen heel veel Italiaanse jongeren nog bij hun ouders, maar daarnaast blijft het ouderlijke huis generaties lang familiebezit. Ik weet niet of dat komt door de sterke familiebanden in mijn vaderland, maar het helpt zeker dat successierechten in Italië nihil zijn. Erfgenamen gaan pas successierecht betalen als ze meer dan een miljoen euro van hun ouders erven. Dat is nogal een verschil met wat Nederlandse kinderen betalen. In theorie gaat een Nederlands familiehuis binnen drie generaties op aan successierechten…waarna dus weer een torenhoge hypotheek afgesloten moet worden. Ik ben geen econoom, bovenstaande theorie moet dus ook met een korreltje zout genomen worden, de cijfers zijn wel echt.

 

P.S.: De foto is van Candré Mandawe en heb ik van Unsplash