‘Er zijn ook fietspaden!’ Vol trots geeft de dame van bikesharing Torino ons een gedetailleerde plattegrond van de stad. Twee felgele strepen vormen een kruis over al die tinten grijs en markeren de fietspaden van Turijn. Waar geen fietspad is, mag je gewoon op de stoep fietsen.

Met een groepje Nederlandse vrienden gaan we een week als vrijwilliger bij de Salone del Gusto werken. De fiets léék een betrouwbaardere oplossing dan het Italiaanse openbaar vervoer, daarover hadden we namelijk veel slechte verhalen gehoord.

Maar zijn er dan geen fietspaden in Italië?

Natuurlijk zijn er wel fietspaden in Italië. Sterker nog, tussen 2008 en 2015 alleen al, is het aantal fietspaden op Italiaans grondgebied met meer dan de helft toegenomen. Zelf heb ik van die toename niet zoveel gemerkt. Tóen in Turijn niet, maar ook het jaar erna niet toen we in 3 weken de kust van Puglia af fietsten.

Voor Italiaanse begrippen is de Zuid-Italiaanse regio Puglia bij uitstek geschikt voor fietsers. Het is er vlak en er zijn lekker veel fietspaden.

Een Italiaans fietspad gaat meestal nergens heen

En hier zit direct het probleem. Een zogenaamde ciclabile, begint en eindigt vaak op hetzelfde punt. Liefst een parkeerplaats. Het is eerder een parcours dan een weg die je ergens héén brengt.

En zo kon het dan gebeuren dat wij tijdens die bewuste fietsvakantie aan het eind van de dag weer Lecce in fietsten. De stad waar wij ’s ochtends nog vol goede moed op onze fietsen waren vertrokken.

Maar fietsen Italianen niet?

Ja natuurlijk wel. Er zijn er zelfs die dat iedere dag doen. Even voor de beeldvorming, in Nederland is het percentage van dagelijkse fietsers 36, in Italië is dat 6.

Maar het grootste verschil is echt dat de fiets in Nederland als volwaardig transportmiddel gezien wordt. In Italië is het meer een hulpmiddel bij het sporten. Maar weinig Italianen fietsen naar hun werk.

Er is daardoor wel altijd plek bij de fietsrekken

Er zijn in Italie dan wel weinig fietspaden, maar fietsrekken zijn er in overvloed. En die fietsrekken zijn prachtig. Ze zijn ruim opgezet zodat je hoeft jezelf niet in allerlei bochten hoeft te wringen om je fiets te stallen of op slot te zetten.

Er is ook altijd ruimte. Vaak is de rij fietsrekken helemaal leeg of staat er één eenzaam fietsje, vastgezet met een roze slotje dat wij  gebruiken om ons dagboek privé te houden.